JAMANI BABA Sehemu 02 ILIPOISHIA “Asante , shikamoo, ” alisalimia Mwaija huku akikaa kwenye kochi kwa adabu . “Marahaba, za safari?” “Nzuri .” “Karibu sana, karibu mwanangu, ” alisema Masalanda huku akimkazia macho Mwaija na kumshangaza mkewe kwani uchangamfu ulikuwa mkubwa tofauti na alivyofikiria. SASA ENDELEA ... “Asante sana . Naamini wewe ndiyo baba mdogo?” aliuliza Mwaija . “Hapana! Huyo ni baba yako , mambo ya baba mdogo yanatoka wapi saa hizi hapa ?” alikuja juu mama Mwaija . “Sawa , baba!” “Ni mimi mwanangu .” Mwaija alifurahia mapokezi hayo kiasi kwamba alijikuta akifurahi sana tofauti na alivyotaka kuamini hasa baada ya kushuka stendi Ubungo. Mwaija alioneshwa chumba chake cha kulala. Akaingiza mizigo yake ndani , akakiangalia chumba hicho kisha akakipenda sana. *** Ilikuwa usiku wa manane, Masalanda aliamka na kuanza kumuwaza Mwaija . Aliwaza tangu alipomwona jioni ile akitoka Tanga ... “Asante , shikamoo. ” “Marahaba , za safari?” “Nzuri .” “Karibu sana, karibu mwanangu. ” “Asante sana . Naamini wewe ndiyo baba mdogo?” Masalanda akazinduka kutoka kwenye mawazo ya jioni, akasema mwenyewe moyoni . .. “Anaonekana binti mchangamfu halafu ana akili kichwani. Ana heshima zake f’ lani. Yale mavazi ndiyo ya watoto wetu wa siku hizi. ” Wakati Masalanda akiwaza hayo , mkewe alishtuka na kugundua kuwa mumewe hakuwa amelala. Akajua ana mawazo kwani anamjua vizuri ... “Baba Mwaija ,” aliita mama Mwaija kwa kutumia jina la binti yake. “Naam.” “Nahisi kama una mawazo sana ?” “Hapana. Sina mawazo .” “Kama unayo niambie tu. Unajua binti yetu kaja kama ulivyomuona mavazi yake , nilimwambia yale si mavazi ya kuvaa humu ndani , akasema atajirekebisha kwa hiyo tumvumilie kidogo mume wangu.” “Sijayashangaa mavazi mimi , mabinti wetu mjini siku hizi ndivyo wanavyovaa , sidhani kama kuna namna.” “Sasa mawazo ni ya nini ?” “Nawaza biashara zangu naona kama haziendi sawasawa kama zamani .” “Mungu atakusaidia mume wangu, biashara ndivyo zilivyo , leo nzuri kesho ni mbaya sana .” “Sawa , nashukuru pia kwa dua zako .” *** Kule chumbani, Mwaija alikuwa akichati na jamaa yake wa Tanga mjini anaitwa Seif Mabanda ya Papa. Licha ya kwamba ilikuwa usiku lakini yeye hakuona tabu ... “Mwenzio nimekuja kwa mama Dar , sipo Tanga , hajakwambia Mwanakombo?” “Sijasikia. Unarudi lini ?” “Mh ! Sijui kama nitarudi tena huko . Mama hataki.” “Kwa hiyo ina maana umenimwaga?” “Jamani sijakumwaga , siku mojamoja we njoo huku Dar . ” “Mi sijawahi kufika Dar itakuaje?” “Mi nitakuelekeza.” *** Asubuhi Masalanda aliomba kupikiwa chai ili anywe kabla ya kwenda kwenye biashara zake. .. “We Mwaija ,” aliita mama. “Abee mama. ” “Hebu mpikie chai baba yako sasa hivi .” Chai ilipikwa ingawa mama Mwaija alishangaa sana kwani haikuwa kawaida kwa mumewe kunywa chai asubuhi pale nyumbani. Baada ya dakika kumi na tano tu, chai ilipelekwa mezani. Mwaija alibeba kwenye sinia akiwa ndani ya kanga moja. .. “Loo !” alihamaki moyoni Masalanda lakini Mwaija hakusikia. “Shikamoo baba.” “Marhaba Mwaija , hujambo mwanangu ?” “Sijambo baba sijui wewe umeamkaje?” “Mimi mzima wa afya, nakuhofia wewe na uchovu wa safari.” “Nimeamka sawa baba .” “Haya tumshukuru Mungu wetu. ” “Ni kweli baba.” Wakati Mwaija anaondoka, ‘mzigo’ nyuma ulionekana unavyosumbuliwa na kutembea hasa ikizingatiwa ile kanga moja tu na umbo la Mwaija sasa! “Hivi huyu binti ndiyo nini hivi ?” alijiuliza Masalanda huku macho yake yakimtoka pima wakati Mwaija anafuata maji ya kunawa . “Chai tayari wewe?” mama mtu aliuliza kutokea uani ambako alikuwa akifagia.. . “Tayari mama.” “Weka na maji kama nilivyokuelekeza kila kitu jana usiku .” “Sawa mama .” Baada ya mumewe kuondoka ndipo mama Mwaija alibaini kuwa , mumewe alikuwa akihudumiwa huku binti yake akiwa ndani ya kanga moko , ilimuuma sana! “We Mwaija .” “Abee .” “Wakati unamhudumia baba yako chai ulivaa hivyo?” “Ndiyo mama .” “Ha ! Ha ! Haaa ! Yaani kweli unavaa hivyo mbele ya baba yako Mwaija ? Hebu jiangalie kwanza. Ona! Hii mikalio yako ulitaka aione siyo?” “Hapana mama , ila ... ” “Ila nini ? Au unataka baba yako aingiwe na ibilisi juu yako siyo ?” ITAENDELEAAA.

Ditulis Oleh: Unknown at 12:29 AM